سفر جف بزوس
در روز ۲۹ تیر «جف بزوس» به همراه برادرش مارک با موشک نیوشپرد یک پرواز مداری را داشته باشند. این پرتاب، نخستین پرتاب سرنشیندار این موشک خواهد بود.کپسول نیوشپرد ۶ نفر ظرفیت دارد و پنجرههای بزرگی دارد. این سفینه برای پرواز تا فاصله ۱۰۰ کیلومتری و برگشت به زمین طراحی شده. مسافرانی که برای گردشگری فضایی بلیط این سفر را میخرند، تنها ۱۰ دقیقه فرصت تماشای فضا و معلق شدن در فضا را تجربه میکنند. بتازگی نیز یک فرد ثروتمند و ناشناس برای همراهی جف بزوس، مدیرعامل شرکت آمازون در سفر به فضا ۲۸ میلیون دلار پرداخت کرد. هویت فردی که جف بزوس و برادرش را در این سفر همراهی خواهد کرد طی هفتههای آینده اعلام خواهد شد. راکت شرکت «بلو اورجین» قرار است از صحرای غرب ایالت تگزاس پرتاب شود و سپس کپسول حامل مسافران فضایی در ارتفاع حدودا ۷۵ کیلومتری از راکت جدا شود. این کپسول تا ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری از زمین بالا خواهد رفت. شرکت «بلو اورجین» پیش از این ۱۵ بار راکت خود را آزمایش کرده استجف بزوس که یکی از ثروتمندترین افراد جهان محسوب میشود در حالی تصمیم به این سفر فضایی را گرفته که رقابت بین شرکتهای «بلو اورجین»، «اسپیس ایکس» و «ویرجین گلکتیک» در عرصه سفرهای فضایی شدت یافته است. سفر فضایی جف بزوس با “بلو اوریجین”، اولین سفر فضایی این شرکت است که انسان هم آن را همراهی میکند، و تنها چند هفته پس از آن صورت میگیرد که او اعلام کرد قصد دارد از سمت خود به عنوان مدیرعامل آمازون کنارهگیری کند
سحابی خرچنگ یا میغوارهٔ چنگار یک سحابی در کهکشانِ راهِ شیری است. قُطر سحابی خرچنگ بالغ بر ۱۰ سال نوری تخمین زده میشود. اسناد ثبت شده به وسیله چینیها، ژاپنیها و سرخپوستان آمریکا حاکی از آن است که در سال ۱۰۵۴ یک ابرنواختر در کهکشان ما منفجر شدهاست. اکنون میدانیم که باقیماندهٔ آن ابرنواختر، جسمی است در صورت فلکی گاو که سحابی خرچنگ نامیده میشود. این سحابی که در اوایل یک سحابی سیارهای تلقی میشد، اکنون به منزله یکی از شناخته شدهترین بقایای ابرنواختری است. سحابی خرچنگ، هم از نظر ویژگیهای مشاهده شده در آن و هم از نظر گسترهٔ وسیع تابشهایی که از آن دریافت میکنیم و به ما اطلاعات میرساند، جسم قابل ملاحظهای است. معلوم شدهاست که بیشتر این تابشها به وسیله فرایند سنکروترون تولید میشود. سحابی خرچنگ با سرعتی حدود ۱۵۰۰ کیلومتر بر ثانیه در حال از هم گسستگی است. انتظار میرود که این سحابی درچند هزار سال آینده به تدریج در تمام طول موجها کم فروغتر شده و سرانجام ناپدید گردد. در این میانه سحابی خرچنگ قویترین منبع تابش امواج رادیویی و پرتوی ایکس در آسمان است که احتمال میرود یکی از عوامل صدور بخش بزرگی از پرتوهای کیهانی آسمان همین سحابی باشد. یکی از قابل ملاحظهترین نمودهای سحابی خرچنگ جسم مرکزی آن است که اکنون به عنوان بازمانده ستارهٔ مسبب ابرنواختر شناخته میشود. این جسم اصلاً یک ستاره معمولی نیست بلکه فقط در چند هزارم ثانیه میدرخشد، و با دورهای در حدود ۰٫۰۳ ثانیه برق میزند و سپس خاموش میشود وبه احتمال زیاد یک تپاختر است.
تلسکوپ فضایی هابل (به انگلیسی: Hubble Space Telescope) با کوتهنوشت HST تلسکوپی است که در سال ۱۹۹۰ توسط شاتل دیسکاوری در مدار گردش قرار گرفت. نام این تلسکوپ از نام کیهانشناسی به نام ادوین هابل گرفته شد. اگرچه هابل نخستین تلسکوپ فضایی نبود ولی یکی از بزرگترین و پرکاربردترینها بهشمار میآید. HST یک برنامه مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا است. برخی معتقدند که هابل مهمترین ابزار ساخته شده در کل تاریخ علم است. دادههای این تلسکوپ در سال ۲۰۱۹ به نگارش تقریباً هزار مقاله علمی منجر شد و همچنان در خط مقدم اکتشاف است. اخترشناسان پیش از پرتاب آن در سال ۱۹۹۰ عمر دقیق کیهان (۱۰ میلیارد یا ۲۰ میلیارد سال) را نمیدانستند. بررسی ستارههای تپنده توسط هابل این محدوده را کوچک کرد و حالا به دقت میدانیم که جهان ۱۳٫۸ میلیارد سال پیشینه دارد. این رصدخانه نقشی محوری در آشکار کردن انبساط شتاب گیرنده کیهان بازی کرد. کشفی که برای پژوهشگران جایزه نوبل به ارمغان آورد و شواهد قطعی از وجود سیاهچالههای بزرگ در مرکز کهکشان را فاش کرد.
شاتل فضایی (به انگلیسی: Space Shuttle) نوعی راکت فضایی آمریکا که اولین بار در سال ۱۹۸۱ پرتاب شد. نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود. سه بخش اصلی آن مدارپیما، موشکهای تقویتکننده، و مخزن خارجی سوخت میباشد. خصوصیت اصلی شاتل این هست که اجزای اصلی آن، از جمله مدارپیما، به دفعات متعدد میتوانند به فضا پرتاب شوند به جز مخزن خارجی سوخت که یکبار مصرف هست. کاشیهای ویژه مقاوم در برابر گرما مانع از سوختن مدارپیما به هنگام بازگشت به جو زمین میشوند. بازوی قابل کنترل از راه دور تعبیه شده در مخزن محموله مدارپیما، میتواند ماهوارهها را در فضا قرار دهد؛ و همچون سکویی ثابت برای کار فضانوردان عمل کند.
تلسکوپ هرشل (رصد خانه فضایی هرشل)
رصدخانهٔ فضایی هرشل رصدخانهای فضایی متعلق به سازمان فضایی اروپا که بنابر گفتهٔ این سازمان تا هنگام پرتاب آن به فضا بزرگترین رصدخانهٔ فروسرخ جهان بودهاست، قطر تلسکوپ انعکاسی این رصدخانه ۳٫۵ متر میباشد و این رصدخانه قادر به دریافت امواجی خواهد بود که تا پیش از آن امکانپذیر نبود. یکی از اهداف این رصدخانه تحقیق در مورد شکلگیری کهکشانها در هنگام آغاز تشکیل جهان و چگونگی تکامل آنهاست. گفته میشود از ۲۹ آوریل ۲۰۱۳ فعالیت این رصدخانه مختل شدهاست، علت آن اتمام ۲٬۳۰۰ لیتر هلیوم مایع این رصدخانه است که برای تنظیم دمای آن لازم میباشد. اما متاسفانه این تلسکوپ همواره زیر سایه تلسکوپ تنومندتر هابل بوده است
ستاره یو وای اسکوتی
سپر یو وای یا یو وای اسکوتی یک ابرغول سرخ روشن و همچنین یک ستاره متغیر در صورت فلکی سپر است. این ستاره یکی از بزرگترین ستاره شناخته شده از نظر شعاع و همچنین یکی از درخشانترین در نوع خود میباشد. شعاع متوسط این ستاره در حدود ۱٬۷۰۸ (شعاع خورشیدی۱٫۲۹۴۹۲ ×۱۰۰۰۰۰کیلومتر; ۷٫۹۴ واحد نجومی) تخمین زده شدهاست؛ در نتیجه حجمی در حدود ۵ میلیارد برابر حجم خورشید را دارا میباشد. فاصله این ستاره از زمین حدود ۲٫۹ کیلوپارسک (۹۵۰۰ سال نوری) میباشد و اگر در مرکز منظومه شمسی قرار بگیرد، نورسپهر آن حداقل به اندازه مدار سیاره مشتری خواهد بود.
فضاپیمای کپلر
فضاپیمای کپلر (به انگلیسی: Kepler) یک تلسکوپ فضایی ساخت ناسا است که باهدف کشف سیارات فراخورشیدی مشابه زمین به فضا پرتاب شدهاست. و برای اینکار درخشندگی ۱۰۰٬۰۰۰ ستاره را در عرض ۳٫۵ سال بررسی میکند تا نشانهای از کاهش درخشندگی بر اثرگذار سیارهای بیابد. این مأموریت به نام ستارهشناس آلمانی یوهانس کپلر نامگذاری شدهاست. در آخرین دستاوردهای سال ۲۰۱۳، ستارهشناسان مأموریت کپلر میگویند سیارهای همانند زمین موجود است که قابل سکونت میباشد. دانشمندان میگویند این سیاره که به نام کپلر ۶۹سی نامیده شدهاست همانند سیارههای منظومهٔ خورشیدی در مداری ویژهٔ پیرامون ستارهای میچرخد. این سیاره یکی از نخستین نامزدهای احتمالی داشتن زندگی فرازمینی در خود است که انسان از وجود آن آگاهی پیدا کردهاست. تلسکوپ فضایی کپلر حتی پس از بازنشستگی هم دست از اکتشاف برنداشت و تصاویری از یک سیارهٔ گازی شبیه به نپتون، یک اَبَر زمین و یک سیارهٔ شبیه به زحل (که به دور ستارهای در ابعاد خورشید ما می چرخید) را به زمین ارسال کرد. سازمان هوافضای ناسا آخرین تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر به نام «Last Light» یا «آخرین نور» را منتشر کردهاست. ناسا همچنین اظهار داشته که تلسکوپ مذکور یک ماه پس از ثبت این عکس، با اتمام سوخت به پایان عمر خود رسیدهاست. سیارهٔ K2-18b (سیارهٔ تازه کشفشدهٔ سکونتپذیر) در نقطهای مطبوع گرداگرد ستارهٔ میزبان خود که K2-18 نام دارد، در گردش است؛ منطقهٔ زیستپذیری که در آن دما برای جمع شدن آب روی سطح سیاره کاملاً مناسب است. پژوهشگران K2-18b را به کمک تلسکوپ فضایی کپلر کشف کردند.
بزرگترین و معروف ترین سحابی سیاره نمای آسمان است که در فهرست NGC با شماره 7293 مشخص شده است. شکل مه آلود آن در صورت فلکی دلو حتی با تلسکوپ های کوچک آماتوری نیز در آسمانی تاریک قابل مشاهده است.سحابی هلیکس حدود 700 سال نوری از ما فاصله دارد و جزو نزدیک ترین سحابی های سیاره نما محسوب میشود
مواد ستاره کوتوله سفید 1 میلیون برابر چگال تر از آب است . بنابراین میدان گرانشی اطراف یک کوتوله سفید بسیار شدید است .اگر شخصی روی کوتوله سفیدی بایستد حدود 200 تن وزن خواهد داشت یک قوطی کبریت از ماده کوتوله سفید به اندازه یک فیل وزن دارد!
ايستگاه فضايي بين المللي
ايالات متحده و روسيه نخستين قطعات ايستگاه فضايي بين المللي (ISS) را در سال 1998 به مدار فرستادند. كانادا برزيل سازمان فضايي اروپا و ژاپن نيز بخش هايي از ايستگاه را اهدا كردند.برنامه نين بود كه تا سال 2004 كار ساخت آن به اتمام برسد اما به سبب بودجه عظيم مورد نياز براي ساخت ايستگاه (بيش از 70 ميليارد دلار) و توقف پرواز هاي شاتل (به علت حادثه كلمبيا) تا تابستان 2005 كار تكميل ايستگاه فضايي به تعويق افتاد. بخش هاي اصلي ISS در سال 2011 تكميل شد.ايستگاه فضايي همواره ميزبان عده اي فضانورد موقت است. نخستين بار سه فضانورد در ژانويه 2000 به ايستگاه سفر كردند.ارتفاع ايستگاه از زمين هواره بين 330 تا 450 كيلومتر از سطح زمين است. اين ايستگاه هر 93 دقيقه يكبار به دور زمين ميچرخد و سرعت آن حدود 27300 هزار كيلومتر بر ساعت است.ايستگاه فضايي بين المللي هنوز به طور كامل ساخته نشده است و تا اواخر اين دهه بخشش هاي جديدي به آن افزوده ميشود و پس از تكميل وزن آن به 450 تن ميرسد. ايستگاه فضايي بين المللي سومين جسم پرنور آسمان شب(بعد از ماه و زهره) است.در ISS بخش هاي آزمايشگاهي زيادي وجود دارد كه هر كدام متعلق به يك كشور است.ISS از بيش از 100 بخش تشكيل شده (كه بشتر هم خواهد شد).